5 miesięcy

Nadal nie mam pojęcia kiedy to minęło.....kiedy mój maleńki chłopczyk zaczął stawać się takim ciekawym świata "małym mężczyzną"......przez pierwsze tygodnie potrafiłam w każdej wolnej chwili Go obserwować, aż M ze mnie żartował, a ja czułam że muszę się "napatrzeć", bo ten okres w moim życiu mija bezpowrotnie....I mimo to On urósł i nadal rośnie wyzbywając mnie złudzeń że jakoś to spowolnię...Jakaż szkoda że tak szybko to mija, ta nieporadność, całkowita zależność i zapach, on też zaczyna powoli uciekać....

 A tymczasem:

- ważę ponad 8 kg
- noszę pieluszki w rozmiarze 3 i ubranka w rozmiarze 74
- nie protestuję podczas ubierania, ani kąpieli - lubię pełną obsługę
- umiem sam bawić się w kojcu i łóżeczku
- przekładam zabawki z rączki do rączki i pewnie chwytam wszystko co mam w zasięgu rąk
- pięknie przekręcam się z plecków na brzuszek i z powrotem
- łapię się rączkami za stópki i próbuję je wpychać do buzi (że o piąstkach już nie wspomnę)
- próbuję się już czołgać na płaskiej powierzchni
- nadal się ślinię straszliwie, a zęba jak nie ma, tak nie ma
- znam już smak dyni (ulubiona), ziemniaka, marchewki, pietruszki, brokuła, jabłka i banana
- śmieję się w głos, a na wszelkie zaczepki reaguję uśmiechem
- w nocy nadal daję popalić
- uwielbiam spacery i świeże powietrze
- zasypiam sam przy butelce albo smoku i pieluszce
- kocham przytulańce, noszenie na rączkach i wygłupy z mamą
- siostra jest dla mnie obecnie najważniejszą i najciekawszą osobą w domku

 Uwielbiam! :*