Wspólna kąpiel

I nie mam tu na myśli rodzeństwa (na to przyjdzie czas wkrótce), lecz rodzica z dzieckiem. To dość sporny temat jak ostatnio wyczytałam. No więc TAK, kąpię się z córką. Może co niektórzy mnie skrytykują, ale dla nas to jak najbardziej normalna czynność. Pierwszy raz kąpałam się wspólnie z Olą kiedy miała zaledwie kilka miesięcy. Dowiedziałam się że nie zaszkodzi to dziecku w żaden sposób (oczywiście najpierw sama się wyszorowałam porządnie), więc urozmaiciłyśmy nasze wieczorne rytuały. Co parę dni powtarzałyśmy kąpiele, tym samym pielęgnując nasza więź matka-córka. Z czasem zaprzestałyśmy z czystej wygody (za dużo przy tym było ambarasu, a bez pomocy taty nie dało rady). Niedawno nasze zwyczaje powróciły. Od września Ola stanowczo zaciąga mnie ze sobą do wanny i nikt inny wstępu nie ma (zwłaszcza tata). To taki czas tylko dla nas dwóch, możemy się pluskać, wygłupiać, nie ma płaczu podczas mycia głowy, ja szoruję Olę, a Ona próbuje i mnie. Do tego od razu robi się więcej wody w wannie, więc same plusy po prostu. Myślę że ma to związek z pojawieniem się brata, kiedy to musiała zacząć w głównej mierze sama organizować sobie dzień, bo mama nie ma kiedy z Nią posiedzieć. A z kąpieli nie ucieknę, cała moja uwaga spoczywa na Niej, no i jesteśmy całkiem same z bąbelkami. Zobaczymy jak długo jeszcze to będzie na topie. A jakie jest wasze zdanie na ten temat? Próbowałyście kiedyś? Pozdrawiamy :)